Wie zijn wij?
De geschiedenis van de camping Pibeste “ecodorp”.
Ooit had de familie Dusserm een gemeenschappelijke droom: “de schoonheid van de Pyreneeën ontdekken”.
In 1989 besloten we onze vaardigheden en kennis te combineren. Onze gemeenschappelijke vaardigheid is het kennen van de bergen, in het bijzonder het natuurreservaat Pibeste en het Nationaal Park van de Pyreneeën, kortom, het zijn bergmensen die houden van weidse ruimtes. Het is deze levensstijl in de bergen die wij willen delen met de mensen, families en groepen die wij mogen ontvangen. Wij hebben deze geest gesymboliseerd in de stenen sculptuur bij de ingang van de camping.
Onze plannen en dromen werden gerealiseerd op het land waar vroeger de melkkoeien graasden. Deze boerenfamiliecultuur maakt deel uit van de Dusserm familie. Opa Jules vertelde ons altijd over zijn tochten naar de bergen, de transhumance te voet naar Gavarnie met de kudde koeien, Pierre, onze oom, was de melk, Colette was “de tour”, de plaatselijke verkoop van berlingots thuis in Lourdes. De eerste jaren vroeg onze oom ons het gras te laten groeien tot juni om het hooi op de camping te maken. Dit werk dicht bij de natuur, de smaak voor goed uitgevoerd werk, de wederzijdse hulp, het verlangen om mensen te ontmoeten heeft het hart van de familie Dusserm gevormd. In 2008 kregen we de “Prix de l’Accueil” en we legden uit dat het onze plattelandscultuur was die onze ontvangst bepaalde.
Bertrand, onze oudere broer, die aanwezig was bij de oprichting van de camping, was een fervent verdediger van het concept van openluchtactiviteiten overdag + entertainment voor het hele publiek elke avond: elke week wilden Sylvain en Bertrand de mensen koste wat kost de Brèche de Roland laten ontdekken, met zijn legende, gevolgd door de Taillon, een kleine 3000 m hoge plaats in het Nationaal Park van de Pyreneeën. Gérard en Odette verdedigden de gemakkelijke meren die voor het hele gezin toegankelijk zijn en Luc de nachten in toevlucht. We hadden niet genoeg dagen voor alle bergactiviteiten zoals mountainbiken, paragliden, raften, canyoning, klimmen….. of animaties zoals traditionele dansen, de nacht van de uitdagingen, het reuzenbeer spel, volleybal of bergfeesten. Eén ding is zeker, de familie Dusserm heeft altijd actieve vakanties naar hun beeld aangeboden. Voorbij de wandeling is het een ontdekking van de ander die plaatsvindt, we delen onze stappen.
Bij het zien van bloemperken kun je denken aan Oma Roos die haar naam goed droeg en onze moeder Odette haar dochter die deze passie voortzet.
De fruitbomen die de tenten niet beschadigen zijn het testament van oma Léo of Eléonore en haar zoon Gérard met zijn hazelnootbomen. Tegelijkertijd was de camping, genaamd “Soleil du Pibeste”, treffend, met geen centimeter schaduw in 1989. Mama had het altijd over de zon en haar vitaminen, als de mist opkomt zegt ze tegen de klanten: “de zon zit in je hart, een fijne dag!
De bouw van 11 houten chalets was een waar epos. De reuzenmikado was een technische uitdaging die door Gérard de familiebouwer werd aangegaan en een menselijke uitdaging. We hebben alles met de hand in elkaar gezet, de een voor de ander aan het eind van het houtblok. De wederzijdse hulp die op de boerderij werd ervaren, werd ook op de camping ervaren. De ziel van de camping, het menselijk avontuur, is gebouwd op het werk om de capaciteiten van ieder mens te ontdekken.
In 1989 was het een pick-your-own toerisme. De klanten kwamen natuurlijk naar ons toe via de nationale weg die voor de camping langs liep zonder te reserveren. Onze geografische ligging aan de voet van het natuurgebied, op 8 km van Lourdes en Argeles-Gazost.
De 2×2 baansweg liep buiten het dorp langs en nam deze natuurlijke klantenstroom weg. We begonnen te communiceren op het web en op beurzen in Frankrijk en daarbuiten.
Op de camping heerst rust. Sylvain en Odette hebben van deze rust kunnen profiteren om een wellnessruimte aan te bieden. Zij waren al leraren in QI Gong en Taiji Quan en konden de vermoeide klanten van een jaar een plek bieden om te regenereren, deze ruimte werd het hart van de camping. Sylvain heeft, tot groot genoegen van de gasten, een ruimte voor massages ingericht.
De opening van een “baraque à frites”, daarna een restaurant, veranderde ook de sfeer op de camping. Het delen van een tafel heeft zijn sporen nagelaten bij de vakantiegangers: de Bigorre-menu’s, de mosselen met friet, de spettaart, de gigantische bergracletten… Onze kinderen waren enthousiast en betrokken, Jean-baptiste bezorgde de pizza’s op zijn skateboard, Louann en Tom dekten de tafels en Zilia en Maël zongen onze bergen aan het begin van de maaltijd. De maaltijden worden in onze familie geassocieerd met de “cantère”, we denken aan onze grootvader Eloi die opera-aria’s zong voor zijn geliefde of Jules die de Pyreneeën bezong.
Bij de 20e verjaardag van de Soleil du Pibeste realiseerden we ons dat vakantiegangers ook een familie zijn. We ontmoeten elkaar elk jaar, we kennen elkaars tantes en ooms… en de kinderen die ooit op vakantie kwamen naar de Pibeste komen nu met hun eigen kinderen. Zo gaat het leven in de zon van Le Pibeste, de geschiedenis van de camping is rijk aan ontmoetingen, het is aan ons om aan de toekomst te bouwen.
In de loop der jaren hebben we met veel plezier vakanties voor iedereen aangeboden. Vakantiegangers komen uit alle landen, uit alle sociale klassen en deze ontmoeting is interessant. We hebben de camping aangepast om groepen te ontvangen, sinds 2010 hebben we het label Toerisme en Handicap gekregen en het is een groot plezier om senioren, gezinnen met baby’s die voor het eerst de Pyreneeënlucht komen inademen, fokkers van Pyreneese honden, grote families, cousinades, conferenties, sporters, beschouwers, seminars, fietsers, bruiloften… er zijn broederlijke banden ontstaan.
Luc Dusserm, campingbeheerder
